เนื้อเพลง วอนลม โดย อาลีฟ พัฒวุธิ รื่นพิทักษ์

เสียงที่เคยได้ยิน รอยยิ้มที่เคยได้มอง
ตาที่เคยได้จ้อง มันทำให้คิดถึงเธอ
มือที่เคยสัมผัส อ้อมแขนที่เคยได้กอด
เสียงหัวเราะนั้นก้อง อยู่ในความทรงจำที่มี

ด้วยเหตุผลที่ทำให้เราต้องแยกกัน
แต่ไม่เคยทำให้ฉันเปลี่ยนใจไปจากเธอ

วอนให้ลมช่วยพัดพาใจ
ส่งความคิดถึงให้เธอ
ในวันที่เธอแหละฉันต้องห่างไกล
ใจของฉันจะยังเหมือนเดิม
แม้วันเวลาจะผ่านไป
จะเนินนานสักเท่าไร
ตัวฉันเอง ก็จะรอ

ทุกๆ ครั้งที่ผ่าน ที่ที่เธอชอบไป
มันทำให้ฉันยิ้มได้ เหมือนว่าเธอไม่ไปไหน

ด้วยเหตุผลที่ทำให้เราต้องแยกกัน
แต่ไม่เคยทำให้ฉันเปลี่ยนใจไปจากเธอ

วอนให้ลมช่วยพัดพาใจ
ส่งความคิดถึงให้เธอ
ในวันที่เธอแหละฉันต้องห่างไกล
ใจของฉันจะยังเหมือนเดิม
แม้วันเวลาจะผ่านไป
จะเนินนานสักเท่าไร
ตัวฉันเอง ก็จะรอ

ห้ามใจฉันที เห็นภาพเธอเข้ามาแล้วน้ำตาก็ไหลทุกที

ภาพมันยังเพ้อในตา นั่งยกเหล้าแบบไม่ใส่โซดา
ฝากความคิดถึงฉันไปกลับสายลม
แต่ไม่รู้ตอนนี้ถึงเธอบ้างยัง
ได้แต่นั่งเงียบๆ อยู่ที่ลับตา
ตอนนี้มันอ้างว้างแทบจะขาดใจ
ยิ่งห้ามยิ่งคิดแล้วก็ยิ่งเพ้อ
รอวันได้เจอฉันจะกอดเธอ

วอนให้ลมช่วยพัดพาใจ
ส่งความคิดถึงให้เธอ
ในวันที่เธอแหละฉันต้องห่างไกล
ใจของฉันจะยังเหมือนเดิม
แม้วันเวลาจะผ่านไป
จะเนินนานสักเท่าไร
ตัวฉันเอง ก็จะรอ

วอนให้ลมช่วยพัดพาใจ
ส่งความคิดถึงให้เธอ
ในวันที่เธอแหละฉันต้องห่างไกล
ใจของฉันจะยังเหมือนเดิม
แม้วันเวลาจะผ่านไป
จะเนินนานสักเท่าไร
ตัวฉันเอง ก็จะรอ